Hatamla sev beni, hatasız kul olmaz...
Hz. Peygamber (s.a.s.) yemin ederek şöyle diyor: “Eğer siz hiç günah işlemeseniz, Allah sizi toptan yok eder ve sizin yerinize, günah işleyen, ama hemen arkasından da af dileyen bir topluluk yaratır ve onları affeder.” (Müslim, Tevbe, 9, ; Tirmizî, Da'avât 105 )
Demek ki asıl erdem, yapılan yanlışın farkına varıp hem tövbe etmek hem de insanlardan özür dilemektir.
Demek ki Rabbimiz bizi hatalarımızla birlikte seviyor. O halde biz de insanları hatalarıyla-doğrularıyla birlikte sevmeli ve de onların kendi hatalarını görmelerine yardımcı olmalıyız.
Belki herkesi sevemeyebiliriz, ama anlayabiliriz. Belki de karşımızdakini anlamak ve onun acısını anlamak, o kişiye verebileceğiniz en büyük hediye olabilir. Çünkü hepimiz hayatımızda defalarca hata yapıyoruz, ama Yüce Rabbimiz bize yine nimet vermeye devam ediyor. Bir iki yanlışımızdan dolayı Rabbimizin bizi kulluğundan kovmasını ister miyiz? O halde biz de çevremizdeki insanları bir kaç hata yaptı diye onları silip atamayız.
