“…Dikkat edin! Vücutta öyle bir et parçası vardır ki, o iyi/düzgün olursa bütün vücut iyi/düzgün olur; o bozulursa bütün vücut bozulur. Dikkat edin! O, kalptir.” (Buhârî, Îmân, 39)
Türkçedeki gönül ve yürek gibi kelimelerle ifade edilen kalp, insanoğlunun dini ve manevi hayatının merkezinde yer alır. Bu sebeple kalbi, sadece vücutta kan dolaşımını sağlayan bir organ şeklinde algılamak tam bir yanılsama olur. İnsanın biyolojik varlığını devam ettirebilmek için hava, su ve gıda gibi bir takım zaruri ihtiyaçları olduğu gibi, ruhun da ibadet, duâ, sevgi ve aşk gibi ihtiyaçları olduğu izahtan varestedir.
